Een fenomeen dat we telkens terug zien komen, elke keer als er iets is voor de blanke mensen moet er geinsinueerd worden dat het iets onoirbaars is. En dan zien we dat de auteur weer vanuit een bepaald volkje afkomstig is. Als zwarte artiesten een zwart publiek trekken, of joodse artiesten een joods publiek dan is dat normaal, dan moet dat gevierd worden. Maar blanke mensen mogen dat niet, dan moet het “roomblank” worden genoemd. Stel je voor dat iets “roetzwart” wordt genoemd, dan staat Bart Nijman vast voorop om het te veroordelen. Het moge duidelijk zijn, uitsluitend blanken mogen geen voorkeur hebben voor de eigen cultuur maar moeten “mixen”, zodat hun eigenheid verloren gaat terwijl die van andere groepen beschermd wordt.
Martijn Janssen