Terwijl de Amerikaanse tarieven de schroeven van de Chinese exportmachine aanscherpen, slaat Beijing terug-met strategische precisie. Exportbeperkingen voor zeldzame aardmetalen zijn nu de laatste stap van Beijing om Europese handelsbelemmeringen af te breken en terug te dringen tegen de toenemende druk van Washington.
In de huidige wereldwijde handelsoorlog zijn de handschoenen uit. De VS heeft zijn invloed op de markt—25% van de wereldwijde consumptie is afkomstig van de Amerikaanse binnenlandse markt. Iedereen in de exportsector moet met de Verenigde Staten omgaan. China heeft ondertussen een onbetwist monopolie op zeldzame aardmetalen—en maakt duidelijk dat het niet zal aarzelen om die dominantie te bewapenen. De inzet neemt toe en nationale belangen gaan nu boven globalistische beleefdheden.
Geen Vrienden—Alleen Allianties
Europa leert op de harde manier: in de geopolitiek zijn er geen vrienden, alleen tijdelijke allianties. China ‘ s aangescherpte exportcontroles op zeldzame aardelementen dreigen de Duitse industriële sector in een ernstige grondstoffencrisis te storten. Met bijna 85% van de wereldwijde raffinage van zeldzame aarde onder zijn controle, is Beijing de belangrijkste leverancier van belangrijke metalen zoals dysprosium, terbium en yttrium—cruciaal voor elektromotoren, medische technologie en verdedigingssystemen.
Werknemers vervoeren grond met zeldzame aardelementen voor export in een haven in Lianyungang, Provincie Jiangsu
Sinds April 2025 is de toegang tot deze grondstoffen beperkt tot alleen gelicentieerde exporteurs—een de facto embargo. De gevolgen zijn onmiddellijk: verschillende Duitse fabrikanten zijn al gedwongen hun activiteiten terug te schroeven. Anderen worden volledig afgesloten. De prijzen van industriële metalen blijven stijgen en de kwetsbaarheid van wereldwijde toeleveringsketens wordt nu in brute details blootgelegd. Europa ‘ s afhankelijkheid van hulpbronnen wordt een grote last—en een strategische zwakte in de komende handelsoorlogsonderhandelingen.
Doel: Nieuwe Markten
China ‘ s exportbeperkingen zijn een berekende druktactiek in zijn impasse met zowel de VS als de EU. Beijing voelt de druk van het harde handelsbeleid van de Trump-regering. Als Washington er niet in slaagt zijn enorme handelstekort te verkleinen en de Amerikaanse industriële capaciteit te herstellen, is Trumps economische agenda toast.
Beijing wordt geconfronteerd met zijn eigen nachtmerrie scenario. Om de Amerikaanse eisen te sussen en handelsoverschotten te verminderen, zou het de yuan moeten laten stijgen—met het risico van binnenlandse onrust. Een meer welgestelde middenklasse zou politieke invloed kunnen gaan eisen. Dat is een nachtmerrie voor de autoritaire elite van China.
Tegelijkertijd is de economische basis van het communistische partijbestuur aan het afbrokkelen. De binnenlandse economie van China wankelt, de vastgoed-en industriële sectoren laten recessiesignalen zien. Het ooit effectieve sociale contract van de partij-“blijf uit de politiek en we zullen welvaart leveren”—verliest geloofwaardigheid te midden van jeugdwerkloosheid en economische stagnatie.
Laatste redmiddel of laatste staking?
Beijing speelt zijn meest effectieve hand: rare earths. Dit gaat niet alleen over economie-het is een geopolitieke schaakbeweging gericht op het beschermen van interne stabiliteit. De boodschap van China is duidelijk: Europa moet de klap van de verloren toegang tot de Amerikaanse markt opvangen. Peking is, net als Brussel, niet van plan zijn mercantilistische model op te geven. Dit is” beggar-thy-neighbor ” economie—een ruwe poging om binnenlandse disfunctie via het wereldwijde exportkanaal af te lossen.
De dreiging is expliciet: voldoen of afgesneden worden. De kwetsbaarheid van Europa ligt in zijn afhankelijkheid van kritieke grondstoffen—een strategische achilleshiel die nu volledig blootstaat.
In werkelijkheid zijn de EU en China ideologische verwanten in economische aangelegenheden. Beide omarmen protectionisme, valutabeheer en top-down handelsbeleid. De EU heeft lange tijd een overschot met de VS, mogelijk gemaakt door regelgevingsbarrières, valuta-rigging en bureaucratische hindernissen die niet-Europese bedrijven belemmeren.
Het is moeilijk voor te stellen dat Brussel een Chinese strategie tolereert om door de VS ontheemde goederen naar Europa te dumpen. De gevolgen zouden verschrikkelijk zijn: overstroomde markten, instortende industrieën, stijgende werkloosheid—allemaal op een moment van fiscale en politieke kwetsbaarheid voor Europa.
Dit is geen gewoon handelsconflict—het is openlijke economische oorlogvoering. Op het spel: soevereiniteit, economisch overleven en het vermogen van Europa om levensvatbaar te blijven in een tijdperk van geo-economische confrontatie.
Airbus: Trojaans Paard Diplomatie
China is ook een wortel aan het bungelen. Achter gesloten deuren onderhandelt Beijing naar verluidt over een multi-miljard dollar vliegtuigdeal met Airbus—mogelijk voor maximaal 300 vliegtuigen, verspreid over korte – en langeafstandsvloten, volgens Bloomberg.
Een ondertekende deal zou een meevaller zijn voor Airbus—maar ook een geopolitieke verklaring. Beijing zou het als diplomatieke outreach beschouwen, zelfs als het de strop strakker maakt met zeldzame aarde controles. Europa moet nu beslissen: op korte termijn industriële winsten najagen, of waken voor strategische afhankelijkheid op lange termijn?
De vliegtuigdeal ruikt naar een Trojaans paard … gewikkeld in een versleten mantel van samenwerking, die een veel agressievere strategie verbergt.
Thomas Kolbe
Thomas Kolbe, geboren in 1978 in Neuss / Duitsland, is afgestudeerd econoom. Al meer dan 25 jaar werkt hij als journalist en mediaproducent voor klanten uit verschillende branches en bedrijfsverenigingen. Als publicist richt hij zich op economische processen en observeert hij geopolitieke gebeurtenissen vanuit het perspectief van de kapitaalmarkten. Zijn publicaties volgen een filosofie die zich richt op het individu en zijn recht op zelfbeschikking.
(Via: https://www.zerohedge.com/commodities/european-industry-under-siege-china-deploys-rare-earths-economic-weapon op 5 juni 2025)
Over de auteur
