Joden zijn altijd grote voorstanders van immigratie geweest naar blanke, westerse landen. De jodin Emma Lazarus (een fervent Zioniste) bracht de tekst “Give me your tired, your poor, your huddled masses yearning to breathe free” aan op het Vrijheidsbeeld in New York. In haar tijd waren de immigranten nog blanke Europeanen, die een nieuw leven zochten en van aanpakken wisten. Een halve eeuw later voerde de joodse congresman Emmanuel Celler samen met de Ierse senator Phillip Hart de Immigration and Nationality Act van 1965 in (ookwel bekend als de Hart-Celler Act) die de poorten van de VS wagenwijd open voor immigratie uit de derde wereld.
Nu kennen joden een concept dat Tikkun Olam heet dat houdt in dat ze proberen om de wereld beter te maken. Beter voor henzelf vooral. Als nomadisch volk voelen ze zich het meeste op gemak in landen zonder homogene bevolking. En vooral als er zo weinig mogelijk blanke Christelijke Europeanen wonen, want daar hebben ze het flink mee te stellen gehad in hun geschiedenis.
Dus daarom zie je toch altijd joden op de voorgrond staan als het komt om het bevorderen van immigratie naar vooral Europa vanuit vooral landen uit Afrika en het Midden Oosten, samen met linkse autochtonen en christenen die zich genoopt voelen om de barmhartige Samaritaan uit te hangen.
Deze mentaliteit komt goed in uiting in de tekstafbeelding bovenaan en in het beroemde (beruchte?) filmpje van Barbara Lerner Spectre:
“Europe has not yet learned how to be multicultural. And I think we are going to be part of the throes of that transformation, which must take place. Europe is not going to be the monolithic societies that they once were in the last century. Jews are going to be at the center of that. It’s a huge transformation for Europe to make. They are now going into a multicultural mode, and Jews will be resented because of our leading role. But without that leading role, and without that transformation, Europe will not survive.” — Barbara Lerner Spectre, IBA-News, 2010.
Het is duidelijk dat iedereen zich bewust moet zijn van de joodse rol bij de omvolking voordat effectief beleid hiertegen kan worden gemaakt.
Martijn Janssen
Over de auteur
