Gelukkige 92ste verjaardag, Dr. William Luther Pierce!

Op deze dag, 11 September 1933, werd een man geboren die later zou opstaan tot een van de meest compromisloze, welbespraakte en vooruitziende pleitbezorgers voor het voortbestaan en de regeneratie van ons volk-Dr.William Luther Pierce. Hoewel hij deze wereld in juli 2002 verliet, weerklinkt zijn stem, zijn visie en zijn onwrikbare overtuiging nog steeds door zijn werken, zijn toespraken en de talloze zielen die hij door de generaties heen heeft geïnspireerd.

Geboren in Atlanta, Georgia, en opgegroeid in het zuiden, kwam Pierce uit een bescheiden begin, maar toonde al vroeg briljantheid — een geest die fijn was afgestemd op wetenschap, filosofie en de grote stromingen van de geschiedenis. Hij behaalde een Ph.D. in de natuurkunde, hij had comfortabel kunnen leven als academicus, rustig op de achtergrond werken. Maar Pierce begreep een diepere waarheid: dat een comfortabel leven niets betekende als het grote raciale en culturele erfgoed van zijn volk uiteenviel.

Pierce verwierp de materialistische drift van het moderne Amerika en de lafheid van het establishment en brak af van de veiligheid van de ivoren toren om aan de frontlinie te staan van een grotere strijd — de strijd voor de ziel, het lot en het voortbestaan van de Europese volkeren. In de loop van decennia zou hij niet alleen een organisatie opbouwen, maar ook een intellectueel bolwerk dat de destructieve ideologieën van egalitarisme, globalisme en consumentenverval confronteerde.

Door middel van zijn boeken, de meest beroemde the Turner Diaries en Hunter, evenals zijn talloze Amerikaanse dissidenten Voice uitzendingen, Pierce bereikte tienduizenden — injecteren in hen een duidelijk begrip van raciale realiteit, de corrumperende invloed van de gecontroleerde media, en de noodzaak van zowel discipline en wil. Hij riep op tot niets minder dan een spirituele en biologische wedergeboorte, een totale breuk met het rotten van de moderniteit, en de creatie van een samenleving waarin onze mensen hun hoogste potentieel konden bereiken, niet gehinderd door vreemde invloed.

Degenen die zijn toespraken tegenkwamen, waren getroffen door zijn helderheid en directheid — geen platitudes, geen vermoeide slogans, geen kruipen voor de valse goden van het tijdperk. Hij sprak als een Europese man tot zijn broers en zussen en drong er bij hen op aan zich de heldhaftige afstamming te herinneren waaruit zij kwamen en een toekomst op te bouwen die hun voorouders waardig is.

Nationaal-Socialisten en raciale nationalisten over de hele wereld herinneren Pierce niet alleen als een leraar, maar als een man van actie. Bij de oprichting van de Nationale Alliantie creëerde hij een levende gemeenschap gewijd aan de missie die zijn leven had verteerd — een organisatie die compromisloos was in principe en methodisch in uitvoering. Zijn nalatenschap ligt niet in vaag ‘activisme’, maar in een ononderbroken keten van denken en wil die degenen blijft inspireren die klaar zijn om verder te gaan dan louter politieke spelletjes en de diepere biologische en spirituele inzet te confronteren.

Vandaag, op wat zijn tweeënnegentigste verjaardag zou zijn geweest, eren we dr.Pierce-niet met een lege ceremonie, maar door ons opnieuw te wijden aan de eeuwige zaak die hij belichaamde. De wereld is sinds zijn overlijden alleen maar verslechterd; de problemen waarvoor hij ons waarschuwde, schreeuwen ons nu in het gezicht. Zijn waarschuwingen waren profetisch. Als we hem werkelijk willen eren, moeten we ervoor zorgen dat zijn boodschap levend, krachtig en onbedorven blijft.

Als toekomstige generaties terugkijken, mogen ze ons zien als degenen die zijn oproep hoorden en handelden — niet als degenen die in stilte stonden terwijl ons volk in de afgrond gleed.