
Hoeveel bloed moet er nog vloeien voordat de ogen van onze zogenaamde leiders opengaan? De brute moord op de 17-jarige Lisa uit Abcoude is niet zomaar een tragisch incident – het is een schreeuwend symbool van het falende multiculturalisme dat ons land verscheurt. Dit onschuldige meisje, vol leven en dromen, fietste na een avondje stappen in Amsterdam naar huis, toen ze werd achtervolgd, aangevallen en afgeslacht door een 22-jarige asielzoeker. Ja, u leest het goed: een asielzoeker, iemand die hier bescherming zocht, maar in plaats daarvan dood en verderf zaaide. En het ergste? Lisa belde zelf 112, smeekte om hulp terwijl de nachtmerrie zich ontvouwde, maar de politie arriveerde te laat om haar te redden. Hoeveel angst moet dat kind hebben gevoeld in haar laatste momenten, wetende dat hulp onderweg was, maar nooit op tijd zou komen?
Dit is geen geïsoleerd geval, maar het onvermijdelijke gevolg van een beleid dat de deuren wijd openzet voor iedereen, zonder onderscheid tussen vluchtelingen en roofdieren. Onze politici prediken diversiteit en inclusie, maar offeren ondertussen onze dochters op aan het altaar van hun utopische dromen. Lisa’s dood is een bloedoffer – puur en simpel. Ze was op de verkeerde plek op het verkeerde moment, maar die plek is ons eigen land, verziekt door massa-immigratie en slappe asielregels. De verdachte, gearresteerd in een COA-locatie in Amsterdam, wordt ook nog eens verdacht van andere zedendelicten. Hoeveel waarschuwingen hebben we nog nodig? Hoeveel jonge levens moeten we verliezen voordat we toegeven dat niet elke cultuur evenwaardig is, en dat sommige importen alleen maar haat en geweld brengen?
De schokgolven door Abcoude en Amsterdam zijn voelbaar, maar wat doen we ermee? Niets! Onze media mompelen over ’tragische incidenten’ en vermijden het woord ‘asielzoeker’ alsof het een vies geheim is. Maar ik zeg het luid en duidelijk: dit is de prijs van multiculturalisme. Lisa’s vrienden en familie rouwen om een meisje dat nooit meer thuiskomt, terwijl de dader waarschijnlijk een zacht bed en juridische bijstand krijgt in ons oh-zo-menselijke systeem. Waar is de gerechtigheid voor Lisa? Waar is de woede van het volk dat dit niet langer pikt?
Genoeg is genoeg! Het is tijd om de grenzen te sluiten, asielzoekers te weren en prioriteit te geven aan onze eigen burgers. Lisa’s bloed schreeuwt om verandering. Laat haar dood niet tevergeefs zijn – laat het de vonk zijn die dit verrotte systeem in brand steekt. Anders wachten er nog meer bloedoffers op het altaar van een ideologie die ons allemaal zal verslinden.
Gerben Rokkeveen