Op 21 november was het proces tegen Raisa Blommestijn in Den Haag, wegens “groepsbelediging” en “smaad”. Ze had op X gereageerd op een video van een blanke jongeman die door een groep zwarten op het station Bijlmermeer Arena in Amsterdam op de rails was geduwd en gebruikte de aanduiding “negroïde primaten” voor de daders. Dit was overigens een begrip dat het parlementslid
Gideon van Meijeren eerder had gebruikt in de Tweede Kamer, hij werd door de Kamervoorzitter de mond gesnoerd toen hij het bezigde in een toespraak.
Eerder had Raisa ook al gerefereerd aan het voorval in Ongehoord Nieuws, het televisieprogramma dat ze presenteert. Toen had ze het over “allochtone jongens”. Enige tijd later was er een video waarin een groep jonge zwarten op een “fatbike” een oudere man tegen de grond schopten, hierover postte ze “Weer een blanke man die op straat in elkaar werd getrapt door een groep negroïde primaten”. Ze had het ook over “dit volk” en denkt dat het OM daarover valt.
Raisa zei dat ze aan het gedrag van de groep had gerefereerd niet aan hun huidskleur, dit was een descriptieve term volgens haar. De officier van justitie zei dat ze “zwarte apen” bedoelde te zeggen en herhaalde dit elke keer dat haar uitlatingen ter sprake kwamen. Raisa stelde dat het begrip primaten meerdere betekenissen heeft en het refereert aan een hoogontwikkeld zoogdier waar
mensen ook onder vallen en dat ze het heel vervelend dat mensen zich daaraan stoorden, zoals de heer Blömer, die aangifte had gedaan, naar zijn zeggen voor zijn kinderen.
Dit ging bij de officier er niet in, die bleef vinden dat ze “zwarte apen” bedoelde te zeggen en bleef dat begrip Raisa in de mond leggen. Raisa vond dat haar woorden uit verband werden getrokken, dat de term voor progressieven als een rode lap fungeerde en dat er meer ophef over termen is dan om geweld door zwarten. Ze vindt dat rechts minder ruimte krijgt om zich te uiten dan links en in een verdomhoekje zit.
Raisa had het over een opengrenzenelite die bepaalt wat gezegd mag worden. Volgens het OM scheert ze een hele bevolkingsgroep over een kam en maakt ze zich volgens hen daarom schuldig aan “groepsbelediging”. Raisa maakt zich druk over de “afbraak van de democratie” en wil deze aan de kaak stellen en maakte een vergelijking met de Weimarrepubliek, waar haar proefschrift over ging.
Ze wordt door links voor nazi uitgemaakt en kan daarom niet meer in de advocatuur werken. Ze durft ook niet meer alleen over straat, voelt zich vogelvrij en alsof ze in een foute film zit en werd zelfs ook bedreigd met liquidatie, hier deed het OM niets mee “omdat dat niet in het belang van de bedreiger was”. Volgens haar advocaat (een Turkse man) zit zij in het vrijheidskamp en zit het OM in het andere kamp dat teveel leunt op linksen, die nemen alles te letterlijk.
Het tweede feit waarvoor ze aangeklaagd is is smaad tegen Sidney Smeets, een advocaat die ook Tweede Kamerlid voor D66 was (de bekende voorkeurspartij van veel rechters). Smeets had gezegd seks met jonge, minderjarige, jongens te willen hebben en een man had hem op X omschreven als een “kl–tern–ker”, volgens Raisa een ironische term die overdrachtelijk is bedoeld. Raisa had deze term aangehaald in een post op X. Daarvoor had de heer Smeets haar aangeklaagd wegens smaad en aantasting van zijn “eer en goede naam”. Smeets was hiervoor overigens door Sigrid Kaag uit de D66-fractie gezet, toch vindt hij het nodig om iedereen die deze term gebruikt juridisch te vervolgen, daarom wordt deze hier ook niet voluit geschreven, al wordt hij door linkse journalisten als Chris
Klomp (ook aanwezig, hij schreef er een zuur stukje over) wel voluit aangehaald maar die hebben natuurlijk niets te vrezen van de toorn van Smeets. Smeets eist 550 euro voor de twee uur die hij besteed heeft op het politiebureau en 7400 euro aan smartengeld. Ook wil hij een contactverbod.
Raisa stelt dat zij Smeets op X heeft geblokkeerd en dat hij juist haar lastig blijft vallen met nazivergelijkingen. De rechter vroeg haar of het wraak was, zij denkt van wel. Op 6 december volgt de uitspraak voor beide verwijten (ze werd veroordeeld voor beide feiten).
Martijn Janssen
(ook gepubliceerd in Wij Europa nummer 92, december 2024)
